Gel4y Mini Shell

Edit file

File name : color-whatisspace.page

Content :

<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<page xmlns="http://projectmallard.org/1.0/" xmlns:its="http://www.w3.org/2005/11/its" type="topic" style="question" id="color-whatisspace" xml:lang="el">

<info>
 <link type="guide" xref="color#profiles"/>
 <link type="seealso" xref="color-whatisprofile"/>
 <desc>Ένας χρωματικός χώρος είναι μια ορισμένη περιοχή χρωμάτων.</desc>

<credit type="author">
 <name>Richard Hughes</name>
 <email>richard@hughsie.com</email>
 </credit>
 <include xmlns="http://www.w3.org/2001/XInclude" href="legal.xml"/>
 
 <mal:credit xmlns:mal="http://projectmallard.org/1.0/" type="translator copyright">
 <mal:name>Ελληνική μεταφραστική ομάδα GNOME</mal:name>
 <mal:email>team@gnome.gr</mal:email>
 <mal:years>2009-2016</mal:years>
 </mal:credit>
 
 <mal:credit xmlns:mal="http://projectmallard.org/1.0/" type="translator copyright">
 <mal:name>Δημήτρης Σπίγγος</mal:name>
 <mal:email>dmtrs32@gmail.com</mal:email>
 <mal:years>2012-2015</mal:years>
 </mal:credit>
 
 <mal:credit xmlns:mal="http://projectmallard.org/1.0/" type="translator copyright">
 <mal:name>Φώτης Τσάμης</mal:name>
 <mal:email>ftsamis@gmail.com</mal:email>
 <mal:years>2009</mal:years>
 </mal:credit>
 
 <mal:credit xmlns:mal="http://projectmallard.org/1.0/" type="translator copyright">
 <mal:name>Μάριος Ζηντίλης</mal:name>
 <mal:email>m.zindilis@dmajor.org</mal:email>
 <mal:years>2009, 2010</mal:years>
 </mal:credit>
 
 <mal:credit xmlns:mal="http://projectmallard.org/1.0/" type="translator copyright">
 <mal:name>Θάνος Τρυφωνίδης</mal:name>
 <mal:email>tomtryf@gnome.org</mal:email>
 <mal:years>2012-2016</mal:years>
 </mal:credit>
 
 <mal:credit xmlns:mal="http://projectmallard.org/1.0/" type="translator copyright">
 <mal:name>Μαρία Μαυρίδου</mal:name>
 <mal:email>mavridou@gmail.com</mal:email>
 <mal:years>2014</mal:years>
 </mal:credit>
 </info>

<title>Τι είναι χρωματικός χώρος;</title>

Ένας χρωματικός χώρος είναι μια ορισμένη περιοχή χρωμάτων. Γνωστοί χρωματικοί χώροι περιλαμβάνουν sRGB, AdobeRGB και ProPhotoRGB.

Το ανθρώπινο οπτικό σύστημα δεν είναι ένας απλός αισθητήρας RGB, αλλά μπορούμε να προσεγγίσουμε πώς αποκρίνεται το μάτι με ένα διάγραμμα χρωματικότητας CIE 1931 που εμφανίζει την ανθρώπινη οπτική απόκριση ως ένα σχήμα πετάλου. Μπορείτε να δείτε ότι στην ανθρώπινη όραση υπάρχουν πολλές περισσότερες ανιχνεύσιμες αποχρώσεις του πράσινου από ότι στο γαλάζιο ή στο κόκκινο. Με τον τριχρωματικό χρωματικό χώρο όπως RGB αναπαριστούμε τα χρώματα στον υπολογιστή χρησιμοποιώντας τρεις τιμές, που περιορίζουν μέχρι την κωδικοποίηση ένα τρίγωνο χρωμάτων.

<note>
 Χρησιμοποιώντας μοντέλα όπως ένα διάγραμμα χρωματικότητας CIE 1931 είναι μια τεράστια απλοποίηση του ανθρώπινου οπτικού συστήματος και πραγματικά φάσματα εκφράζονται ως 3Δ φλοιοί, αντί για 2Δ προβολές. Μια 2Δ προβολή ενός 3Δ σχήματος μπορεί μερικές φορές να παρασύρει, έτσι εάν θέλετε να δείτε τον 3Δ φλοιό, χρησιμοποιήστε την εφαρμογή <code>gcm-viewer</code>.
 </note>

<figure>
 <desc>Τα sRGB, AdobeRGB και ProPhotoRGB αντιπροσωπεύονται από λευκά τρίγωνα</desc>
 <media its:translate="no" type="image" mime="image/png" src="figures/color-space.png"/>
 </figure>

Πρώτα, κοιτώντας σε sRGB, που είναι ο πιο μικρός χώρος και μπορεί να κωδικοποιήσει τον ελάχιστο αριθμό χρωμάτων. Είναι μια προσέγγιση των παλιών οθονών CRT πριν 10 χρόνια και έτσι οι πιο σύγχρονες οθόνες μπορούν εύκολα να εμφανίσουν περισσότερα χρώματα από αυτό. sRGB είναι ένα πρότυπο ελάχιστου κοινού παρανομαστή και χρησιμοποιείται σε έναν μεγάλο αριθμό εφαρμογών (συμπεριλαμβανόμενου του διαδικτύου).
 Το AdobeRGB χρησιμοποιείται συχνά ως ένας χώρος επεξεργασίας. Μπορεί να κωδικοποιήσει περισσότερα χρώματα από το sRGB, που σημαίνει ότι μπορείτε να αλλάζετε χρώματα σε μια φωτογραφία χωρίς να ανησυχείτε υπερβολικά ότι τα πιο ζωηρά χρώματα περικόπτονται ή ότι τα μαύρα στριμώχνονται.
 PhoPhoto είναι ο πιο μεγάλος διαθέσιμος χώρος και χρησιμοποιείται συχνά για αρχειακά έγγραφα. Μπορεί να κωδικοποιήσει σχεδόν όλη την περιοχή των χρωμάτων που ανιχνεύει το ανθρώπινο μάτι και ακόμα να κωδικοποιήσει χρώματα που το μάτι δεν μπορεί να ανιχνεύσει!

Now, if ProPhoto is clearly better, why don’t we use it for everything?
 The answer is to do with quantization.
 If you only have 8 bits (256 levels) to encode each channel, then a
 larger range is going to have bigger steps between each value.
 
 Μεγαλύτερα βήματα σημαίνουν μεγαλύτερο σφάλμα μεταξύ του λαμβανόμενου και του αποθηκευμένου χρώματος και για μερικά χρώματα αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Καταλήγει τα κύρια χρώματα, όπως τα χρώματα του δέρματος να είναι πολύ σημαντικά και ακόμα μικρά σφάλματα θα κάνουν άπειρους θεατές να σημειώσουν ότι κάτι φαίνεται λάθος σε μια φωτογραφία.
 Φυσικά, χρησιμοποιώντας μια εικόνα 16 δυαδικών πρόκειται να αφήσει πολλά περισσότερα βήματα και ένα πολύ μικρότερο σφάλμα κβαντισμού, αλλά αυτό διπλασιάζει το μέγεθος κάθε αρχείου εικόνας. Οι περισσότερες εικόνες σήμερα είναι 8bpp, δηλαδή 8 δυαδικά ανά εικονοστοιχείο.
 Η διαχείριση χρώματος είναι μια διεργασία για μετατροπή από έναν χρωματικό χώρο σε έναν άλλο, όπου ένας χρωματικός χώρος μπορεί να είναι ένας γνωστός ορισμένος χώρος όπως sRGB, ή ένας προσαρμοσμένος χώρος όπως η οθόνη σας ή το προφίλ εκτυπωτή.

</page>